ACTIVIDADE 10

Tema 2. Hardware. Actividade 10

ACTIVIDADE10.PDF

Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE10.

Os conceptos están definidos nas páxinas 51 e 53 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

• Navegadores GPS. Busca unha imaxe na rede. 

O GPS (Global Position System) é un sistema que permite determinar a posición dun obxecto ou dunha persoa, en calquera lugar do planeta, cunha precisión de poucos metros ou, mesmo, centímetros.A tecnoloxía GPS está baseada na utilización de 24 satélitesa cuxas órbitas están sincronizadas para cubrir toda a superficie terrestre.Os navegadores GPS dispoñen dun receptor GPS capaz de recibir os sinais dos satélites. Unha vez que o receptor ten o sinal de catro satélites, polo menos, o navegador é capaz de determinar cal é a súa posición por triangulación. Os navegadores dispoñen de cartografía e software específico para situar as coordenadas do GPS sobre o mapa, analizar as posibles rutaspara chegar a un destino concreto e planificar a que consideren máis adecuada segundo os criterios que o usuario especifique. Devanditos navegadores poden estar integrados, en vehículos e teléfonos intelixentes, ou ben como dispositivos independentes, sendo algúns dos modelos máis estendidos Navman e TomTom Navigator.

• Google Glass. Busca unha imaxe na rede. 

Google Glass son unhas lentes de alta tecnoloxía, desenvolvidas por Google, que funcionan como asistente virtual utilizando realidade aumentada. Conectan ao usuario co seu teléfono intelixente a través da voz e a imágen móstranse nunha pequena pantalla incorporada. Esta pantalla está conectada a unha cámara, un micrófono e un altofalante. Mediante unha conexión Wi-Fi e Bluetooth, as lentes poden comunicarse con outros dispositivos e aplicacións da internet.

• Smart Watch. Busca unha imaxe na rede. 

Un reloxo intelixente (SmartWatch) é un reloxo de pulseira que integra funcións similares ás dun teléfono intelixente ou un computador portátil. Utiliza a tecnoloxía Wi-Fi, Bluetooth ou conexión móbil para conectarse a Internet e intercambiar información con outros dispositivos.Estes dispositivos poden incluír características como un acelerómetro, altímetro, barómetro, compás, cronógrafo, equipo de mergullo, calculadora, teléfono móbil, GPS, pantalla gráfica, altofalante, axenda, etc. Doutra banda, estes reloxos inclúen o seu propio sistema de aplicacións, que adoitan estar relacionadas coa saúde e o deporte, a produtividade, os contidos multimedia, os xogos e o acceso ás redes sociais.

ACTIVIDADE 8

Tema 2. Hardware. Actividade 8

ACTIVIDADE8.PDF

Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE8.Os conceptos están definidos na páxina 48 e 50 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

(0.75 puntos) Tarxeta de rede. Busca imaxe ou imaxes na rede onde aparezan identificados os conectores. 

Para que un computador poida establecer comunicación con outros computadores ou dispositivos, debe dispoñer dun cartón ou adaptador de rede(hardware) e, por suposto, ter instalado o seu controlador (software) no sistema operativopara que se poida utilizar.Ás cartóns de rede tamén llas denomina NIC (Network Interface Card), posto que se ofrecen unha interface de rede, cuxo conector é distinto dependendo do tipo de cableado; o máis utilizado é conector RJ-45, necesarioo para o cableado UTP.Tamén existen cartóns de rede inalámbricas que transmiten a información por ondas electromagnéticas e, por tanto, non necesitan conectores nin cables. Estes cartóns poden levar unha pequena antena para aumentar a intensidade de sinal e mellorar así a transferencia.

(0.75 puntos) Concentrador e conmutador. Busca unha imaxe de cada un na rede. 

Os concentradores e os conmutadores son dispositivos que interconectan os cables dunha rede. A función de cada un é a seguinte:

-Concentrador ou hub. A este dispositivo chegan todos os cables da rede, un por cada computador ou dispositivop, actuando de ponte. Cando un computador envía información, o concentrasdor a reenvía a todos, para que o destinatario tómea e o resto refúguea.

-Conmutador ou switch. Ten características similares a hub, pero con algunhas outras funcións engadidas. Unha delas é que, ademais de servir de ponte para a conexión de todos os computadores, é capaz de identificar os equipos que ten conectados, polo que non necesita enviar a información a todos eles, senón só ao destinatario. Evítase así sobrecargar l ared e a colisión de datos. Ou tra diferenza é que, ademais de equipos, permite interconectar redes do mesmo tipo.Na actualidade, utilízanse maioritariamente os switch, que adoitan ofrecer, ademais dos conectores RJ-45 para redes cableadas, tecnoloxía Wi-Fi para conexións inalámbricas.

(0.5 puntos) Punto de acceso. Busca unha imaxe na rede.

Nunha rede cableada, tamén é posible instalar un punto de acceso inalámbrico de maneira que, ademais dos computadores conectados polo cable, póidanse conectar á rede outros dispositivos de forma inalámbrica.

(1 punto) Cableado de rede. Busca imaxes na rede onde aparezan os conectores RJ45 e ST e cables de par trenzado apantallado e fibra óptica. Nestes últimos deben estar indicadas as suas partes.

O cable é un dos medios de conexión utilizado nas redes para transmitir datos. Existen distintos tipos de cable:

-Cableado coaxial. Está formado por un fío condutor central, protexido das correntes eléctricas externas por unha malla de cobre. É similar ao que se usa  para a antena de televisión, aínda que actuelmente está en desuso.

-Cableado de par trenzado. Está constituído por catro pares de fíos. Cada par está entrelazado para diminuír a interferencia eléctrica e evitar que se axuste o sinal entre os pares. Dentro deste cableado distínguense os seguintes tipos:

   -UTP. É un cable non apantallado. É de baixo custo pero sensible a interferencias, polo que produce máis erros que outros cables.

   -STP. É un cable apantallado, é dicir, ten unha malla metálica ao redor do cable que o protexe das interferencias electromagnéticas.

   -FTP. É un cable apantallado con blindaxe global que posúe unha pantalla condutora en forma trenzada. Mellora a protección fronte ás interferencias con respecto ás anteriores.

Existen diversas categorías de cables, dependendo da súa velocidade de transmisión. As que están en uso son: categoría 5 (100 Mbps), categoría 6 (1 Gbps), categoría 7 (10 Gbps) e categoría 8, que está en fase de desenvolvemento. O cableado de par trenzado utiliza conectores RJ-45.

-Cable de fibra óptica. É unha fibra moi fina de material transparente, vidro ou material plástico, pola qaue envíase un feixe de luz. Estes cables constan dun grupo de fibras ópticas protregidas con hiladuras de aramida para facelos resistentes á tracción, ademais de estaar protexidos por variios revestimentos. Os conectores máis utilizados na fibra óptica para redes de área local son ST, LC, FC e SC.

ACTIVIDADE6

Tema 2. Hardware. Actividade 6

ACTIVIDADE6.PDF
Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE6.
Impresora 3D.

• Buscando a información na rede redacta aproximadamente 25 liñas explicando o seu principio de funcionamento, tipos e aplicacións.  

A impresora 3D , é unha máquina ou dispositivo mecánico capaz de, mediante diversos procesos utilizados, sintetizar un obxecto tridimensional. Na impresión en 3D, as sucesivas capas de material fórmanse baixo control por computador. Estes obxectos poden ser de case calquera forma ou xeometría, e prodúcense a partir dun modelo 3D ou outra fonte de datos electrónicos. Unha impresora 3D é un tipo de robot de manufactura industrial.1

A impresión 3D no sentido orixinal do termo refírese aos procesos nos que secuencialmente deposítase material nunha plataforma, con cabezales de impresión de inxección de material de achega. Máis recentemente, o significado do termo ampliouse para abarcar unha variedade máis ampla de técnicas, tales como polimerización, inxección de achega, inxección de aglutinante, extrusión de material, cama de po, laminación de metal, deposito metálico.

¿Como funciona esta tecnoloxía?

O proceso de impresión tridimensional é, fundamentalmente, en ir creando un prototipo capa por capa e desde abaixo ata arriba. Para iso a máquina deposita unha capa de plástico en po, compáctase a zona que lle indica o computador e vólvese a repetir o proceso colocando unha capa sobre outra ata que se completa a peza.

Tipos de impresoras 3D

Segundo a tecnoloxía que utilizan para construír a peza, podemos definir tres tipos de impresoras 3D:

-Fotopolimerización

A materia prima deste tipo de impresoras é algún material sensible á luz, normalmente en forma líquida. A impresora ilumina o líquido mediante unha luz ou láser. Este, ao ser iluminado, se solidifica. Vaise repetindo o proceso capa a capa, ata ter a peza acabada.

-SLS ou láser

Son as impresoras que se utilizan no ámbito industrial. A materia prima está en forma de po, nunha ?piscina?, e utilízase un láser para fundir e solidificar a peza.

 -Extrusión

A maioría de impresoras de sobremesa son deste tipo. Se parte de filamento de plástico (normalmente ABS ou PLA) que se quenta para fundilo e deposítase capa a capa.

 Algúns dos usos máis coñecidos son:
-Roupa
-Xoguetes
-Carcasas para teléfonos móviles
-Comida
-Armas
-Cámaras de fotos
-Prótesis
-Transplantes

• Engade un vídeo da rede (duración non superior a 3 minutos si é posible).  

LINK VÍDEO

Tema 2

Google Sites

Tema 2 Hardware. Actividade 2

ACTIVIDADE2.pdf

Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 32 e 33 do libro (non é necesario buscar información adicional, excepto no punto 1) e son os seguintes:

• Superordenador Mare Nostrum. Busca información (aprox 15 liñas) e imaxe na rede.
• Tablets. Busca imaxe na rede.
• Smartphones. Busca imaxe na rede.

Tema 2 Hardware. Actividade 4

ACTIVIDADE4.pdf

Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 36 e 37 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

• RAM. Busca imaxe na rede.
• Memoria caché.
• Memoria virtual.
• Memoria ROM-BIOS.
• Memoria RAM-CMOS.

ACTIVIDADE4

Tema 1. Sociedade do Coñecemento. Actividade 4. Identidade dixital

ACTIVIDADE4.pdf
Desenrola os seguintes conceptos da páxina 15 ca información do libro (non é necesario engadir nada máis) e busca 2 imaxes para ilustrar cada concepto. Compón un documento de 2 ou 3 páxinas.

• DNIe.
  O DNIe, DNI electrónico ou Documento Nacional de Identidade electrónico é o documento emitido pola Direccíon Xeral da Policía que, ademais de acreditar fisicamente a identidade persoal do seu titular, permite:
  - Acreditar electronicamente e de forma inequívoca a identidade da persoa.
  - Asinar dixitalmente documentos electrónicos, conferíndolles unha validez xurídica equivalente ás que lles proporciona a firma manuscrita.
  O DNI electrónico é, por tanto, un instrumento de impulso da sociedade do coñecemento, dado que permite trasladar ao mundo dixital as mesmas certezas coas que operamos cada día no mundo físico. Para iso, incorpora un pequeno circuíto integrado ou chip, que contén os mesmos datos que aparecen impresos no cartón (datos persoais, fotografía, firma dixitalizada, pegada dactilar dixitalizada), xunto cos certificados de autenticación e de firma electrónica.
  Para a utilización do DNI electrónico é necesario contar cun lector de cartóns intelixentes, un PIN necesario para efectuar trámites e o software co que acceder ao seu chip, dispoñible en www.dnielectronico.es.
  Deste xeito, os cidadáns poden realizar múltiples xestións de forma segura a través dos medios telemáticos.
  

• Certificado dixital.
  O certificado dixital permite autentificar e garantir a confidencialidade das comunicacións entre cidadáns, empresas ou outras institucións públicas a través das redes abertas de comunicación. Garántese que unicamente o cidadán pode acceder á información, evitando suplantacións.
  Actualmente en España, ademais do DNIe, hai outros certificados dixitais emitidos por diversas autoridades de certificación, entre elas, a Fábrica Nacional de Moeda e Timbre (FNMT). A maioría de trámites que se poden efectuar cos certificados dixitais son similares aos do DNIe, aínda que algúns concellos requiren do uso do seu propio certificado para ofrecer servizos específicos.
  Para obter o certificado dixital hai que dirixirse presencialmente a unha oficina de rexistro, na que se facilita o software que o usuario ten que instalar no computador e unha clave privada que permite identificar o usuario.