ACTIVIDADE6

Tema 2. Hardware. Actividade 6

ACTIVIDADE6.PDF
Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE6.
Impresora 3D.

• Buscando a información na rede redacta aproximadamente 25 liñas explicando o seu principio de funcionamento, tipos e aplicacións.  

A impresora 3D , é unha máquina ou dispositivo mecánico capaz de, mediante diversos procesos utilizados, sintetizar un obxecto tridimensional. Na impresión en 3D, as sucesivas capas de material fórmanse baixo control por computador. Estes obxectos poden ser de case calquera forma ou xeometría, e prodúcense a partir dun modelo 3D ou outra fonte de datos electrónicos. Unha impresora 3D é un tipo de robot de manufactura industrial.1

A impresión 3D no sentido orixinal do termo refírese aos procesos nos que secuencialmente deposítase material nunha plataforma, con cabezales de impresión de inxección de material de achega. Máis recentemente, o significado do termo ampliouse para abarcar unha variedade máis ampla de técnicas, tales como polimerización, inxección de achega, inxección de aglutinante, extrusión de material, cama de po, laminación de metal, deposito metálico.

¿Como funciona esta tecnoloxía?

O proceso de impresión tridimensional é, fundamentalmente, en ir creando un prototipo capa por capa e desde abaixo ata arriba. Para iso a máquina deposita unha capa de plástico en po, compáctase a zona que lle indica o computador e vólvese a repetir o proceso colocando unha capa sobre outra ata que se completa a peza.

Tipos de impresoras 3D

Segundo a tecnoloxía que utilizan para construír a peza, podemos definir tres tipos de impresoras 3D:

-Fotopolimerización

A materia prima deste tipo de impresoras é algún material sensible á luz, normalmente en forma líquida. A impresora ilumina o líquido mediante unha luz ou láser. Este, ao ser iluminado, se solidifica. Vaise repetindo o proceso capa a capa, ata ter a peza acabada.

-SLS ou láser

Son as impresoras que se utilizan no ámbito industrial. A materia prima está en forma de po, nunha ?piscina?, e utilízase un láser para fundir e solidificar a peza.

 -Extrusión

A maioría de impresoras de sobremesa son deste tipo. Se parte de filamento de plástico (normalmente ABS ou PLA) que se quenta para fundilo e deposítase capa a capa.

 Algúns dos usos máis coñecidos son:
-Roupa
-Xoguetes
-Carcasas para teléfonos móviles
-Comida
-Armas
-Cámaras de fotos
-Prótesis
-Transplantes

• Engade un vídeo da rede (duración non superior a 3 minutos si é posible).  

LINK VÍDEO

Tema 2

Google Sites

Tema 2 Hardware. Actividade 2

ACTIVIDADE2.pdf

Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 32 e 33 do libro (non é necesario buscar información adicional, excepto no punto 1) e son os seguintes:

• Superordenador Mare Nostrum. Busca información (aprox 15 liñas) e imaxe na rede.
• Tablets. Busca imaxe na rede.
• Smartphones. Busca imaxe na rede.

Tema 2 Hardware. Actividade 4

ACTIVIDADE4.pdf

Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 36 e 37 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

• RAM. Busca imaxe na rede.
• Memoria caché.
• Memoria virtual.
• Memoria ROM-BIOS.
• Memoria RAM-CMOS.

ACTIVIDADE4

Tema 1. Sociedade do Coñecemento. Actividade 4. Identidade dixital

ACTIVIDADE4.pdf
Desenrola os seguintes conceptos da páxina 15 ca información do libro (non é necesario engadir nada máis) e busca 2 imaxes para ilustrar cada concepto. Compón un documento de 2 ou 3 páxinas.

• DNIe.
  O DNIe, DNI electrónico ou Documento Nacional de Identidade electrónico é o documento emitido pola Direccíon Xeral da Policía que, ademais de acreditar fisicamente a identidade persoal do seu titular, permite:
  - Acreditar electronicamente e de forma inequívoca a identidade da persoa.
  - Asinar dixitalmente documentos electrónicos, conferíndolles unha validez xurídica equivalente ás que lles proporciona a firma manuscrita.
  O DNI electrónico é, por tanto, un instrumento de impulso da sociedade do coñecemento, dado que permite trasladar ao mundo dixital as mesmas certezas coas que operamos cada día no mundo físico. Para iso, incorpora un pequeno circuíto integrado ou chip, que contén os mesmos datos que aparecen impresos no cartón (datos persoais, fotografía, firma dixitalizada, pegada dactilar dixitalizada), xunto cos certificados de autenticación e de firma electrónica.
  Para a utilización do DNI electrónico é necesario contar cun lector de cartóns intelixentes, un PIN necesario para efectuar trámites e o software co que acceder ao seu chip, dispoñible en www.dnielectronico.es.
  Deste xeito, os cidadáns poden realizar múltiples xestións de forma segura a través dos medios telemáticos.
  

• Certificado dixital.
  O certificado dixital permite autentificar e garantir a confidencialidade das comunicacións entre cidadáns, empresas ou outras institucións públicas a través das redes abertas de comunicación. Garántese que unicamente o cidadán pode acceder á información, evitando suplantacións.
  Actualmente en España, ademais do DNIe, hai outros certificados dixitais emitidos por diversas autoridades de certificación, entre elas, a Fábrica Nacional de Moeda e Timbre (FNMT). A maioría de trámites que se poden efectuar cos certificados dixitais son similares aos do DNIe, aínda que algúns concellos requiren do uso do seu propio certificado para ofrecer servizos específicos.
  Para obter o certificado dixital hai que dirixirse presencialmente a unha oficina de rexistro, na que se facilita o software que o usuario ten que instalar no computador e unha clave privada que permite identificar o usuario.